Dzienniki działań bojowych 6 Dywizji Kawalerii

Bunkry, podziemia, Wał Pomorski, koszary i tym podobne dyskusje.
http://www.walpomorski.pl" onclick="window.open(this.href);return false;
Post Reply
Kamil
Posts: 114
Joined: 14 Aug 2006, 14:17
Location: Gmina wiejska Szczecinek
Contact:

Dzienniki działań bojowych 6 Dywizji Kawalerii

Post by Kamil »

Dziennik działań bojowych oddziałów 6. Dywizji Kawalerii Gwardii III Korpusu Kawalerii Gwardii za okres od 4 września 1944 r. do 22 sierpnia 1945 r., k. 89-94
[ https://pamyat-naroda.ru/documents/view ... 0%BA%D0%B4" onclick="window.open(this.href);return false; ]

[Kursywą zaznaczyłem tekst z Wyciągu z dziennika bojowego oddziałów 6. DKaw Gw. za luty 1945 r., k. 21-26; https://pamyat-naroda.ru/documents/view ... 0%BA%D0%B4" onclick="window.open(this.href);return false;]

[w miejscach gdzie miałem problemy z tłumaczeniem – znak zapytania]

[Do 26 lutego Dywizja zajmowała pozycje na płd. brzegu Dobrzynki, w rejonie: Debrzno Wieś i Laskowo.]

25-26.2.45 roku.
W ciągu 25.2.45 roku dywizja znajdowała się w poprzednio [zajmowanym] rejonie, doprowadzając się do porządku.
Rozkazem sztabu korpusu K0017/OP z 26.2.45 roku dywizji postawiono zadania:
„6 Grodz. DKaw Gw. [Grodzieńska Dywizja Kawalerii Gwardii] z przydzielonymi oddziałami o 7.00 26.2.45 roku ma wyruszyć z zajmowanego rejonu i do 12.00 26.2.45 roku ześrodkować się: płd. skraj Okonka, Borucino, Podgaje, Chwalimie, w gotowości do działania za 32 Smol. DKaw.”
„Do rana 27.2.45 roku ma ześrodkować się w rejonie Żółtnica, Turowo, fol. [folwark] 2 km na płn.-zach. od Lotynia [Babi Dwór], Drawień. Sztadyw. [Sztab dywizji] w położeniu wyj[ściowym] stacja Okonek. Następnie Turowo.”
„Marszruta: Lipka, Łąkie, Kiełpin, Strassforth [nie istnieje - na drodze Radawnica-Podgaje, nad Gwdą], Podgaje, następnie: Okonek, Lotyń.”
Na podstawie tego rozkazu dowódca dywizji zadecydował:
Do 13.00 26.2.1945 roku oddziały dywizji mają skoncentrować się w rejonie: Chwalimie, Okonek (z wył.), Rydzynka [ok. 2 km na płd.-zach. od stacji Okonek]. Dywizję prowadzić jedną trasą: Lipka, Kiełpin, Radawnica.
Wypełniając daną decyzję dowódcy dywizji, oddziały dywizji o 8.00 26.2.45 roku wyszły z zajmowanego rejonu i wykonując marsz 30-31 km trasą: Lipka, Łąkie, Kiełpin, Radawnica, Podgaje, do 15.00 26.2.45 roku ześrodkowały się w gotowości do rozwinięcia powodzenia 32. Smol. DKaw w rejonie:
25. pkaw Gw. [pułk kawalerii Gwardii] z 1., 6./176. pamoź Gw. [baterie 1. i 6. 176. pułku artyleryjsko-moździerzowego Gwardii], szw. DSzK [szwadron wkm DSzK] – cegielni 1 km na płd. od Okonka i gospodarstwa na płd.-wschodzie;
23. pkaw Gw. z 2. i 4./176. pamoź Gw., szw. DSzK - Chwalimie;
28. pkaw Gw. z 3. i 5./176. pamoź Gw., szw. DSzK - Podgaje;
198. pcz [pułk czołgów] z przydzielonymi środkami - Okonek, st.[stacja] i płn. skraj miasta.
W marszu od wybuchu miny zostało rannych 3 czerwonoarmistów ze składu 6. sam. szw. łącz. Gw. [samodzielny szwadron łączności Gwardii]
27.2.45 roku. Przeciwnik, przyznając szczególnie duże znaczenie m. [miastu] Szczecinek - ważnemu węzłowi drogowemu i kolejowemu, położonemu w systemie jezior, osłaniających naturalną rubieżą północną część Pomorza, uporczywie bronił podejść do miasta, starając się utrzymać miasto przy sobie. W czasie natarcia oddziałów 32. Smol. DKaw, atakującej miasto bezpośrednio z południa i oddziałów 5. DKaw Gw., obchodzącej miasto ze wschodu,
oddziałom 6. Grodz. DKaw Gw., znajdującym się w rezerwie dowódcy III KKaw Gw. [III Korpusu Kawalerii Gwardii] postawione zostało zadanie:
„W razie wstrzymania postępów oddziałów 32. Smol. DKaw, 6. Grodz. DKaw Gw. ma działać zza lewej flanki 32. Smol. DKaw w kierunku płn. skraju Szczecinka, obchodząc miasto z zachodu, współdziałać w zdobyciu miasta przez oddziały 32. Smol. DKaw.”
Na podstawie zadania postawionego przez dowódcę korpusu, dowódca dywizji podjął wstępnie decyzję:
„Umieścić w awangardzie dywizji 23. pkaw Gw., wzmocniwszy go 3. i 5./176. pamoź Gw., szw. DSzK 41. sam. dnoplot Gw. [samodzielnego dywizjonu obrony przeciwlotniczej Gwardii], baterią 592. pappanc [pułku artylerii przeciwpancernej] i szwadronem czołgów 198. pcz i - działając przez obejście Szczecinka z zachodu, na zachód i wschód od jez. Wilczkowo - główne siły dywizji trzymać w gotowości do rozwinięcia powodzenia 23. pkaw Gw.”
Wraz z wyjściem oddziałów dywizji w rejon Turowa, dowódca dywizji rozkazał:
„Awangardzie dywizji - 23. pkaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia działać w kierunku na Trzesiekę, na trasie: Świątki i dalej na północ pomiędzy jeziorami Trzesiecko i Wilczkowo - mając za zadanie do końca dnia opanować Trzesiekę i działać w kierunku płn. skraju m. Szczecinek.
25. pkaw Gw. z 1., 6./176. pamoź Gw., szw. DSzK 41. sam. dnoplot Gw., 2. ,3., 4. i 5./592. pappanc i bat. SU-100 198. pcz - działać w kierunku Parsęcka, podążając trasą: Sitno, Dębowo, mając za zadanie do końca dnia opanować Parsęcko, gdzie ma się czasowo umocnić.
28. pkaw Gw. z 3., 5./176. pamoź Gw., szw. DSzK 41. sam. dnoplot Gw. i bat. „RS” „M-8” [pocisków rakietowych M-8] - rezerwa dowódcy dywizji - ma być w gotowości do rozwinięcia powodzenia, podążając trasą za 25. pkaw Gw.”
Przeciwnik [siłami wielkości] do pułku piechoty z czołgami i artylerią - z uporem utrzymywał m. Szczecinek i [siłami] do dwóch batalionów z dywizji „Bärwalde” z artylerią utrzymywał rubież: Świątki, Sitno, gdzie przeciwnik zawczasu przygotował linię obrony zwróconą frontem na południe.
Rubież obronna przebiegała przez teren korzystny dla obrony. Między jeziorami, które miały zapewnić osłonę ich skrzydeł [?].
Linia obronna składała się z drucianych przeszkód przeciwpiechotnych, dwóch linii okopów o pełnym profilu, rowu przeciwczołgowego i schronów bojowych [stałych stanowisk ogniowych, w oryg. DOT - Dołgowriemiennaja Ogniewaja Toczka].
Przeszkody drutowe przebiegają 150 metrów przed pierwszą linią okopów, w formie wzmocnionego płotu [kolczastego?] i spirali „Bruno”.
Okop odkryty o pełnym profilu, wyposażony w odsłonięte punkty ogniowe, ściany którego są dziane żerdziami i oplecione chrustem. W obniżeniach terenu [?] okop przechodzi w drewniano-ziemne wały o wysokości 2 metrów i szerokości na szczycie 1 metra.
Rów przeciwczołgowy przebiega 1,5 km na południowy-wschód od Trzesieki, od jez. Trzesiecko do jez. Wilczkowo, o trapezowatym przekroju, głęboki na 2,5 m i szeroki na 4 metry, wyposażony w punkty ogniowe.
Miejscowość Trzesieka [została] dobrze przygotowana do obrony przeciwczołgowej, wejście i wyjście z miejscowości zasłonięto zaporami przeciwczołgowymi w formie łuku [?] z bali o średnicy 20-30 cm. Odstępy między tylnymi i przednimi ściankami wypełniono kamieniami. W ten sposób grubość zapory przeciwczołgowej osiąga 1,5 m.
Po płn. stronie szosy Szczecinek-Trzesieka znajdują się 4 schrony bojowe [w oryg. DOT-y] oczyszczonych [z oczyszczonym polem ostrzału?] i przygotowanych do prowadzenia ognia, dobrze zamaskowane [dla obserwacji] z powietrza i z ziemi naturalnym kamuflażem i sieciami mask[ującymi].
Taka rubież obronna znalazła się przed frontem atakujących oddziałów dywizji.

O 11.00 27.2.45 roku 23. pkaw Gw. napotkał na zorganizowany ogień przeciwnika w rejonie linii kolejowej, 2 km na południe od Szczecinka. Pododdziały pułku, pokonując ogniowy opór przeciwnika do 11.30 opanowały skrzyżowanie drogi i linii kolejowej w rejonie Świątek i kolejno wypierając przeciwnika z pośrednich rubieży, do 18.30 27.2.45 roku opanowały Trzesiekę, 3 km na zachód od Szczecinka, tym samym odcinając przeciwnikowi drogi odwrotu na zachód.
Przeciwnik [w sile] powyżej batalionu piechoty z dywizji „Bärwalde” przy wsparciu baterii artyleryjskich i moździerzowych stawiał zacięty opór nacierającym pododdziałom pułku, mając wyjątkowo korzystną dla obrony rubież (pomiędzy dwoma jeziorami), charakterystykę której przedstawiono powyżej.
Łącząc umiejętnie zmasowany ogień artylerii ze śmiałym manewrem spieszonych szwadronów, pułkowi udało się wyprzeć przeciwnika z przygotowanych pozycji, osłoniętych z północy i zachodu. Pułk po zdobyciu Trzesieki poprowadził natarcie na wschód w kierunku płn. skraju Szczecinka. W tym czasie 32. Smol. DKaw toczyła walki uliczne w centrum miasta i działania 23. pkaw Gw. zagroziły pełnym okrążeniem szczecineckiego garnizonu przeciwnika.
Pozostałe przeciwnikowi drogi na północ, znalazły się pod art. ogniem 23. pkaw Gw. Swoimi śmiałymi, zuchwałymi działaniami 23. pkaw Gw. pomógł 32. Smol. DKaw w zdobyciu miasta, które opanowała [ona] do 22.00 27.2.45 roku, przy czym zupełnie zlikwidowano do 120 żołnierzy i oficerów przeciwnika, wzięto do niewoli 27 żołnierzy i podoficerów przeciwnika. Wyzwolono z niemieckiej niewoli 1500 naszych jeńców wojennych znajdujących się w obozach w lesie i zagarnięto liczną zdobycz wojenną.
Pułk poniósł następujące straty - raniono 18 ludzi.
25. pkaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia do 14.00 27.2.45 r. pod ogniem artylerii i karabinów maszynowych przeciwnika zajął pozycje wyjściowe w rejonie pojedynczych domów, na wschód od Sitna, w celu natarcia na Sitno.
Po krótkim, lecz silnym nalocie artyleryjskim pułk zaatakował przeciwnika, znajdującego się na płd. skraju Sitna i do 16.30 zajął je. Po zajęciu Sitna pułk kontynuował wypełnianie zadań postawionych przez dowódcę dywizji, pokonując zacięty opór przeciwnika, zatrzymującego się na pośrednich rubieżach, do 18.30 27.2.45 roku wyszedł na płn. skraj lasu, 1,5 km na płd. od wzg. 158 [ok 2,5 km na płd. od Trzesieki, w pobliżu drogi gruntowej do Sitna] i do 22.00 27.2.45 roku opanował Parsęcko, gdzie tymczasowo się umocnił zgodnie z rozkazem dowódcy dywizji, z powodzeniem wykonując zadanie dnia.
28. pkaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia do 19.00 27.2.45 r. wyszedł z rejonu st. na płd. od Turowa i postępując trasą 25. pkaw Gw., do 23.00 27.2.45 roku skoncentrował się w Dębowie w gotowości do rozwinięcia powodzenia 25. pkaw Gw.
W rezultacie udanego natarcia 23. i 25. pkaw Gw. obchodzących miasto z zachodu i 32. Smol. DKaw działającej bezpośrednio na miasto z południa, do 22.00 Szczecinek został zdobyty przez nasze wojska, za co Wódz Naczelny tow. Stalin rozkazem G288 z 28.2.45 roku składowi osobowemu dywizji WYRAZIŁ WDZIĘCZNOŚĆ, a 23. podhajecko-lidski pułk kawalerii Gwardii za skuteczne działania przedstawił do odznaczenia państwowego Orderu SUWOROWA TRZECIEGO STOPNIA.
W ciągu dnia walk 27.2.45 roku dywizja zlikwidowała do 200 żołnierzy i oficerów przeciwnika [i wzięła do niewoli do 40 żołnierzy i podoficerów przeciwnika].
Dywizja straciła 5 ludzi zabitych i 25 ludzi rannych.

28.02.1945 r.
Rozkazem sztabu korpusu K0019/OP z 27.2.1945 roku dywizji postawiono zadania:
„6. Grodz. DKaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia, podążając według marszruty: Trzesieka, Dalęcino, Kusowo, ma zniszczyć stawiającego opór przeciwnika i do 18.00 28.2.1945 roku [wraz] z wyjściem w rejon Kusowa, przejdzie do obrony na rubieży: wzg. 168 [ok. 500 m na płd. od Kusowa, między drogami do Przeradza i Dalęcina], zach. skraj Przeradza, kol. Przeradz [dawniej Grünhof, osada w połowie drogi z Przeradza do Dalęcina], wzg. 203,3 [Polska Góra na płn. od Dalęcina], ubezpieczając działania korpusu z zachodu i południa.”
Na podstawie tego rozkazu dowódca dywizji zadecydował:
„Działać dwoma pułkami kawalerii - 23. i 25. pkaw Gw., mając w rezerwie 28. pkaw Gw.
23. pkaw Gw. z przydzielonymi środkami wsparcia ma nacierać w kierunku na Dalęcino, do Dalęcinka, do Przeradza, zająć wzg. 168 i przejść do obrony - wzg. 168, wzg. 184,3 (z wył.) [ok. 2,5 km na płd. od wzg. 168] - frontem na zachód;
25. pkaw Gw. z przydzielonymi środkami wsparcia i 198. pcz ma nacierać w kierunku wzg. 163,9 [ok. 1 km na płn. od Parsęcka, w okolicy kol. Parsęcko], do Przeradza, zająć wzg. 184,3, Przeradz i przejść do obrony na rubieży: wzg. 184,3, zach. i płd. skraj Przeradza, frontem na zachód i południowy-zachód;
28. pkaw Gw. z przydzielonymi środkami wsparcia, podążając według marszruty: Parsęcko, st. Dalęcino, kol. Przeradz, ma przejść do obrony na rubieży: kol. Przeradz, wzg. 203,3 - frontem na południe.
Sztadyw. [sztab dywizji] skoncentruje się w Turowie. Później w poj. [pojedynczych] domach na południowy-zachód od Nowego Gonnego [domy przy drodze na zach. od Dalęcinka - Brodźce].”

Wypełniając rozkaz dowódcy dywizji, oddziały o 8.00 28.2.1945 przeprowadziły natarcie w nakazanych kierunkach:
23. pkaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia do 9.30 28.2 zaatakował st. Dalęcino, pokonał znajdującego się tam przeciwnika, zajął ją. Kontynuując dalej natarcie, pułk nie napotkał oporu przeciwnika do wzg. 168. W rejonie wzg. 168 pułk trafił na zorganizowany ogień przeciwnika ze wzg. 168. Po krótkiej walce pułk zajął wzg. 168, pojedyncze domy na wschód od napisów [na mapie] „Schäferei” i „Kussow” [Owczary i Kusowo – chodzi o gospodarstwa na wsch. od Owczarów i na płd.-wsch. od Kusowa], przeszedł do obrony na rubieży: wzg. 168, wzg. 184,3 (z wył.), o 15.00 28.2.45 roku.
25. pkaw Gw. z przydzielonymi oddziałami wsparcia o 8.00 28.2.45 r. przeprowadził natarcie na Elsenthal [kol. przy drodze z Parsęcka do linii kolejowej i Przeradza – Skalno?] i, napotykając słaby obór przeciwnika, do 9.30 zajął daną miejscowość, a do 10.00 nawiązał walkę o [wieś] Przeradz i st. Przeradz. Przeciwnik, starając się utrzymać st., bronił się uporczywie, uniemożliwiając postęp pododdziałom 25. pkaw Gw.
Dowódca pułku zadecydował: st. Przeradz i [wieś] Przeradz zdobyć desantem na czołgach. W tym celu spieszywszy ludzi, posadziwszy ich na czołgi, przy wsparciu ogniem artyleryjskim, zaatakował st. i miejscowość Przeradz. Przeciwnik, nie wytrzymawszy nacisku nacierających czołgów i pododdziałów 25. pkaw Gw., został zmuszony do odejścia w kierunku północno-zachodnim i do 12.00 28.2.45 roku pułk zajął st. Przeradz i [wieś] Przeradz i przeszedł do obrony na rubieży: wzg. 184,3 i zach. skraj Przeradza, st. Przeradz - frontem na północny-zachód i zachód.

W walce o Przeradz pułk wziął 35 jeńców i zlikwidował do 50 żołnierzy i oficerów przeciwnika.

28. pkaw Gw. z przydzielonymi środkami wsparcia przesunął się w kierunku: Parsęcko, st. Dalęcino, kol. Przeradz, w czasie marszu nie napotkał oporu przeciwnika i do 11.30 28.2.45 r. zajął obronę na rubieży: kol. Przeradz, wzg. 203,3 - frontem na południe.

Sztadyw. [sztab dywizji] do 16.00 28.2.45 roku skoncentrował się [w] pojedynczych domach na zachód od Dalęcinka (szk.) [szkoła znajdowała się przy drodze z Dalęcinka na zachód, ok. 1 km od drogi na Koszalin].

176. pamoź Gw. (bez baterii), 198. pcz i tyły dywizji pod koniec dnia 28.2.45 roku skoncentrowały się w Dalęcinie.

W ciągu dnia walk 28.2.45 roku oddziały dywizji zniszczyły do 200 ludzi i wzięto do niewoli 125 ludzi.

Szef sztabu 6. Grodz. DKaw Gw. - podpułkownik gwardii - Szczigolew
Szef wydziału operacyjnego - major Gwardii – Romanow
Kamil
Posts: 114
Joined: 14 Aug 2006, 14:17
Location: Gmina wiejska Szczecinek
Contact:

Re: Dzienniki działań bojowych 6 Dywizji Kawalerii

Post by Kamil »

Wyciąg z dziennika działań bojowych artylerii 6. Grodzieńskiej Dywizji Kawalerii Gwardii za okres od 17.01.45 do 4.03.45 roku, k. 10-11
[ https://pamyat-naroda.ru/documents/view ... 0%BA%D0%B4" onclick="window.open(this.href);return false; ]

26.02.45 r.
Artyleria dywizji z przydzieloną artylerią wsparcia o 8.00 wyruszyła z zajmowanego rejonu obrony trasą: Lipka, Łąkie, Kiełpin, Radawnica, Podgaje i do 15.30 ześrodkowała się [w rejonie]: Chwalimie, st. Okonek.
Według rozkazu dowódcy artylerii Korpusu 592. pappanc i dywizjon 313. pmoź Gw. zostały podporządkowane dowódcy artylerii 6. Grodz. DKaw Gw.
Podczas dokonanego marszu nie było strat w składzie osobowym, w koniach i w sprzęcie.
Lotnictwo przeciwnika przeprowadzało loty rozpoznawcze, zauważono 4 przeloty FW-190 [Focke-Wulf FW-190].

27-28.02.45 r.
Artyleria dywizji z przydzieloną artylerią wsparcia o 8.30 wyruszyła trasą na Lotyń i o 14.00 nawiązała bój spotkaniowy na rubieży: Świątki, Sitno. Z prawej 32. DKaw prowadzi bój o miasto SZCZECINEK.
Zadanie 6. Grodz. DKaw Gw. to wspierać działania 32. DKaw w kierunku wsi Storkowo.
Zmot. i zmech. oddziały w składzie 592. pappanc, dywizjon 313. pmoź Gw., z baterią M-8,
bateria działek plot. [? - w oryg. zin batarieja] 1359. paplot – prowadziły ogień ograniczony z powodu marnych dróg na kierunku natarcia oddziałów kaw.
Po zdobyciu miasta SZCZECINEK przez nasze jednostki oddziały zmot. dotarły na zach. skraj [miasta], wspierając ogniem natarcia oddziałów kaw. i wyszły w rejon KUSOWO, Fol. STORKOWO [Rusino - ok. 2 km na zachód od rozwidlenia dróg w środku Kusowa].
Zużyto pocisków:
37 mm – 37 szt.
45 mm – 57 szt.
PA [armata pułkowa, PA - połkowoj artillerii] 76 mm – 35 szt.
57 mm – 75 szt.
DA [armata dywizyjna, DA - diwizionnoj artillerii] 76 mm – 250 szt.
82 mm – 300 szt.
120 mm – 87 szt.
M-8 – 1,5 salwy
M-13 – 2 [salwy]
Ogniem artylerii zniszczono: stan. [stanowisk] karabinów maszynowych – 8, baterii moź. – 1, rozproszono i częściowo zniszczono do batalionu piechoty przeciwnika.

Szef sztabu artylerii 6. Grodz. DKaw Gw. – major Gwardii Ananjew
PNSz - I [pomoszcznik naczalnika sztaba –I - pomocnik szefa sztabu wydziału operacyjnego] – kapitan Gw. Marinczenko
User avatar
izywec
Posts: 716
Joined: 03 Apr 2007, 20:36
Location: 78-132 GRZYBOWO k/KOŁOBRZEGU

Re: Dzienniki działań bojowych 6 Dywizji Kawalerii

Post by izywec »

Moje uznanie za trud tłumaczenia i poszukiwań! Dziękuję za link do oryginału.
Izydor Węcławowicz

[Verum].... nuli enim nisi audiituro dicendum est.
Lucii Annaei Senecae
Prawdę....należy mówić tylko temu, kto chce jej słuchać. L. A. Seneka
Kamil
Posts: 114
Joined: 14 Aug 2006, 14:17
Location: Gmina wiejska Szczecinek
Contact:

Re: Dzienniki działań bojowych 6 Dywizji Kawalerii

Post by Kamil »

Jeszcze do tego mapa - pochodzi z dziennika bojowego 6 Dywizji
Attachments
00000032 — kopia.jpg
(4.67 MiB) Downloaded 199 times
Post Reply